Vorige week zag ik een filmpje over Steven ‘last man standing’ Bradbury voorbijkomen tijdens een aflevering van NOS Studio Peking. Ik kende de naam van de goede man niet, maar de gebeurtenis had ik wel eens voorbij zien komen. Zoiets bijzonders onthoudt een mens wel.
Het filmpje intrigeerde me en ik wist meteen: hier wil ik een blog over schrijven. Maar wat was het aan dit filmpje dat mijn hart sneller deed kloppen en waar ik dus over wilde schrijven? Daar kon ik toch zo snel niet de vinger op leggen.
De uitdrukking ‘Doing a Bradbury’ staat voor veel mazzel hebben en daardoor winnen terwijl niemand dat verwacht. Dat op zich is niet echt iets wat mijn hart sneller doet kloppen. Winnen is leuk, maar niet alles. Het winnen alleen is te plat.
Ik keek niet ver genoeg…
Het verhaal is zo tof: deze man bleef ondanks heel veel tegenslag keihard werken en werd daarvoor beloond. Toch is dat toch ook niet de boodschap die ik brengen wil: werk je maar drie slagen in de rondte, want dat is de garantie dat je jouw doel zal bereiken. Voor deze man werkte het klaarblijkelijk, maar dat zal niet voor iedereen gelden. Niet op die manier.
Ik moest verder kijken dan mijn neus lang is…
Ik kwam er eigenlijk niet echt uit, dus serveerde ik het idee om hier een blog over te schrijven maar weer af. Maar zoals wel vaker gebeurt, bleef het maar terug komen in mijn hoofd, dus ik besloot toch nog verder in het verhaal te duiken.
En daar kreeg ik geen spijt van. Het hele verhaal is toch anders dan op het eerste gezicht leek, zie het filmpje hieronder…
Naast dit filmpje stuitte ik uiteindelijk op een interview uit 2013. Het antwoord dat Steven Bradbury geeft op de allerlaatste vraag van het interview: ‘vind je de uitspraak ‘doing a Bradbury’ vervelend, omdat die toch met name over winnen door geluk gaat?’ is mijn ‘gouden’ momentje van de week. Hij zei daar het volgende over:
‘De meeste mensen realiseren zich heus wel dat je niet zomaar op welk wereld toneel dan ook staat, je moet er echt hard voor werken om er überhaupt te kunnen staan. En ik heb heel hard gewerkt voor een lange, lange tijd. Acht jaar eerder was ik de favoriet op de Olympische Spelen en had ik heel veel pech. Het was misschien dus ook wel een beetje karma dat ik won in 2002. (…) Ik vind het geweldig als de uitdrukking gebruikt wordt en hoop dat het nog steeds gebruikt wordt als ik allang dood ben.’
Kijk, daar kunnen we wat mee! Ik haal er drie dingen uit:
1. Wat Bradbury zegt is dat je dus ergens (hard) voor moet werken als je wilt dat het ook echt zal gebeuren. Er gebeurt zelden iets dat je graag wilt door niets te doen. Je zaait wat je oogst. Dit geldt voor de ‘kleine’ dingen in het leven, zoals vriendelijk zijn voor anderen, een helpende hand, een vriendelijk woord, kortom, een beetje liefde geven aan bekenden en onbekenden. Dat is to be the change you want to see in the world, zoals Gandhi zei. Maar ook voor de grote dingen die voor jou betekenis, zin, kortom Significance geven oogst je wat je zaait.
Wil je iets echt graag bereiken, ga dan zaaien, ga dingen doen, laat weten aan de buitenwereld waar je mee bezig bent. En blijf zaaien, want anders zal je moeilijk kunnen blijven oogsten.
Ik doe dat ook met Aagje Significance, ik probeer daarmee mensen te helpen en inspireren de dingen te doen die hen inspireren. Dat is iets wat ik heel graag wil doen, het is één van mijn eigen Significances. Ook dat vergt veel zaai-werk, veel doen.
Veel doen in de voor mij zeer bekende en comfortabele controller-hoek, maar dan nèt op een andere (Significance) manier. En veel doen in de onbekende out-of-the-box-hoek. Dingen doen die ik nog nooit gedaan had, zoals blogs schrijven en workshops geven.
2. Wat ik ook mooi vind aan het antwoord, is dat je nooit weet wanneer of wat je precies oogst. Het kan zo maar op een heel ander moment of net even op een andere manier zijn dan dat je van tevoren had be- of verwacht. Dus om met Bradbury te spreken: sta weer op, blijf schaatsen!
Mijn ervaring met Aagje Significance tot nu toe is dat je onzeker kan worden als je valt, dat opstaan soms moeilijk, maar met hulp ontzettend inspirerend kan zijn, dat het zoeken naar hoe het anders kan heel fijn kan zijn en dat juist onverwachte kleine dingen onderweg mij heel veel voldoening en blijdschap geven. En dat gun ik iedereen!
3. Tot slot: de inspiratie die Steven Bradbury gaf, geeft en blijft geven en de wens die hij uitspreekt dat deze inspiratie na zijn dood nog door zal gaan, is toch geweldig! Een paar blogs geleden schreef ik over een goede voorouder zijn. De intentie hebben jouw inspiratie te laten voorleven voor de volgende generaties is precies dàt: een goede voorouder zijn.
wat jij doet
heeft effect
Jaap Bressers
