Blogs over nieuwsgierig zijn

Kilimanjaro

Afgelopen week sprak ik iemand die me vertelde dat het beklimmen van de Kilimanjaro het hoogtepunt was geweest van haar huwelijksreis. Het was moeilijk, maar geweldig geweest. Ons gesprekje deed me denken aan het gesprek dat ik een paar maanden geleden met haar (inmiddels) man had.

Wij filosofeerden toen over de uitdagingen die een mens tegenkomt als je de Kilimanjaro gaat beklimmen. Hij zei toen: ‘het zal een hele uitdaging worden voor mijn vriendin en mij, want wij rennen en beuken altijd alleen maar door. Bij het beklimmen van deze berg zullen we af en toe rust moeten nemen en stil moeten blijven staan, anders komen we echt niet aan de top.’ Wat een prachtige metafoor is dat voor het echte leven en hoe herkenbaar.

Afgelopen weekend las ik op LinkedIn een quote die goed bij dat gesprek past: ‘The best views are reserved for people who love the climb.’

De deler van deze quote zette er een plaatje bij van de top van een berg. Naar mijn mening niet het best passende plaatje. In de quote is voor mij het deel ‘the climb’ het belangrijkst. Het gaat om de klim, de reis zelf. Niet alleen om het bereiken van de top van de berg. Als je alleen met het doel bezig bent, mis je namelijk een hoop.

Eckart Tolle verwoordt dit fenomeen mooi in het boek De kracht van het Nu: Je levensreis is geen avontuur meer, maar een behoefte om iets te bereiken (…). Je ziet en ruikt de bloemen aan de kant van de weg niet meer, en je bent je ook niet bewust van de schoonheid en het wonder van het leven dat zich overal om je heen ontvouwt.

Het is zo inspirerend, belangrijk en fijn om af en toe stil te staan, te genieten van het uitzicht en te mijmeren over het pad dat je volgt. Geef daarom vaker je volledige aandacht aan wat het moment te bieden heeft. Geniet van het nu. Is er schoonheid en betekenis in het leven dat zich om jou heen ontvouwt?

Voor sommige mensen geldt dat ze graag betekenisvol(ler) bezig zouden willen zijn in werk of privé. Dat begint altijd bij een eerste kleine stap. Grappig genoeg is die stap stil te gaan staan. Stop dus even met rennen en beuken en neem een moment rust. Als je dat moeilijk vindt, help ik je graag bij het zetten van deze stap. Mail me, spreek me aan als je me ziet of app of bel me. Gaan we lekker samen een kop koffie drinken en mijmeren.

The best views are reserved for people who love the climb.

Vala Afshar

Niet geschoten is altijd mis

In mijn omgeving ken ik een paar mensen die graag alles perfect willen doen. Ze nemen het zichzelf kwalijk als iets niet perfect gaat en leggen zichzelf veel druk op. Ze worden er vaak onzeker en soms zelfs ongelukkig van. Dat is helemaal niet nodig! Want als je alles perfect zou doen, mis je een hoop leuke dingen!

Mijn stellige overtuiging is dat dingen niet perfect doen een mens vooruit helpt. Voorwaarde is wel dat je het doet vanuit een goed hart en met de beste bedoelingen.
Door nieuwsgierig te zijn en dingen uit te proberen blijf je ontdekken en leren. Soms zal het goed gaan en soms ook niet. Juist doordat iets niet perfect gaat, blijf je zoeken en blijf je je ontwikkelen.

Begrijp me goed, het is een moeilijk proces. Ook ik vind het vaak nog steeds niet leuk als ik iets ‘fout’ doe. Want wat zullen anderen dan van mij denken? Tegenwoordig probeer ik daar anders tegenaan te kijken. Twee dingen helpen me daarbij:

1. Ik vraag me af wat zou ik tegen een ander zeggen in hetzelfde geval. Vaak is het antwoord: geeft toch niet, kan gebeuren. Sta weer op, leer ervan en ga door!

De vraag is waarom je voor jezelf strenger zou moeten zijn dan dat je voor een ander bent. Wees ook lief voor jezelf!

2. Ik zoek naar waar ik blij van word. Ik probeer vaker dingen uit waar ik gelijk een heel goed gevoel bij heb. Dit kost uiteraard tijd en heeft niet altijd het beoogde resultaat. Maar niet geschoten, is altijd mis!
Soms is het helemaal mijn ding en ga ik er enthousiast verder mee aan de slag. Andere keren past het toch niet bij me. Foutje, bedankt; zo snel mogelijk stoppen ermee! (Let op: regel 1 treedt in werking!)  Het komt ook voor dat het helemaal leuk is, maar dat ik er toch niet direct wat mee doe. Ook dat maakt niet uit, kijk maar eens naar wat Steve Jobs daarover zegt. Waar het om gaat is dat ik blij word van het onderzoeken! 

Dat is belangrijk omdat een mooie, betere wereld begint bij een blij individu. Als iemand blij is, dan deelt hij of zij dat uit. Net zoals je het uitdeelt als je niet blij bent.

Er zijn altijd dingen te leren en te ontdekken. Hoe oud of jong je ook bent, of je nu iets ‘perfect’ doet of niet: er zijn altijd nieuwe toffe inzichten te vinden. Inzichten waar je inspiratie van krijgt en vrolijk van wordt. Blijf dus nieuwsgierig en op ontdekkingsreis naar wat jou blij en de wereld mooier maakt. Faal even hard als dat je succes hebt. En weet dat je gelukkig nooit perfect bent.

Maak je geen zorgen over het resultaat. Maak je geen zorgen over perfectie. Wees er gewoon elk moment zo goed als je kunt.

Pema Chodron – Amerikaans boeddhistische non en schrijfster

 

Verbeeld je maar iets

Misschien heb je de uitspraak wel eens gehoord: “alles wat je aandacht geeft groeit”. De essentie van het citaat is dat door je tijd en energie op specifieke zaken te richten, deze zullen groeien.

Iedereen leeft in zijn eigen werkelijkheid. Een oneindig aantal werkelijkheden naast en door elkaar.
Een simpel voorbeeldje is dat van twee mensen in het bos. De één geniet van de heerlijk frisse boslucht. De ander baalt van de vrieskou. Beiden hebben een hele andere ervaring! Waar je je aandacht op richt, wat je op een bepaald moment belangrijk vindt, dat groeit, dat bepaalt voor een groot deel de ervaring die je hebt. Geef dus je aandacht aan datgene wat je graag wilt.

Een manier om aandacht te geven is door jezelf iets zo concreet mogelijk voor te stellen, het te visualiseren. Zo breng je je bewuste in contact met je onderbewuste.

Het onderbewustzijn speelt een belangrijke rol bij ons dagelijks ‘doen en laten’. Volgens het Max-Planck instituut is zelfs ongeveer 95% van je gedrag onbewust. Het besef dat vuur heet is, is bijvoorbeeld in ons onderbewustzijn als ervaring opgeslagen. Deze informatie heeft het bewustzijn nodig om ons te beschermen en op veilige afstand van de vlammen te houden. Anders zouden wij elke keer opnieuw moeten leren dat vuur heet is.

Door in gedachten een situatie keer op keer te doorlopen, kun je je hersenen ‘programmeren’ om exact dat gedrag op de automatische piloot te doen. In de sportwereld wordt hier ook al veel gebruik van gemaakt. Sporters visualiseren hun perfecte vrije worp, penalty of service. Door steeds vaker een situatie mentaal te doorlopen krijg je ook steeds meer vertrouwen dat het je gaat lukken.

Het eerste wat je kunt doen bij het visualiseren, is op een rijtje te krijgen wat je graag zou willen. Welke doelen heb je? Wat wil je bereiken? Welke droom wil je waarmaken?

Kies er één uit en maak deze zo concreet mogelijk voor jezelf. Maak een plaatje, letterlijk, alsof het film is die op pauze staat. Alles wat jij creëert in jouw bewustzijn, in jouw gedachten en dat regelmatig herhaalt, wordt ook opgeslagen in je onderbewustzijn.

Als je nadenkt over dingen die onmogelijk lijken en je jezelf leert voor te stellen hoe het onmogelijke zou kunnen werken, dan kun je opeens nieuwe mogelijkheden zien. Het stelt je in staat om buiten de kaders te kunnen denken, ongeacht of je idee wel of niet ‘realistisch’ is. En dat zorgt er op haar beurt weer voor dat je opeens ziet dat dingen die onmogelijk leken, best wel eens zouden kunnen.

Zoals vliegen. Of een gesprek voeren met iemand die aan de andere kant van de wereld zit. Of een andere baan aannemen of je businessmodel omgooien omdat je daar nu eenmaal heel erg blij wordt. En zelfs: een rechtvaardige en liefdevolle wereld creëren.

Er is slechts één voorwaarde: geloof erin dat iets anders mogelijk is!

 

Logic will get you from A to B.
Imagination will take you everywhere.

Albert Einstein

Wie luistert, weet meer

Wie luistert, weet meer

Het is sinds een tijdje de slogan van NPO Radio 1, en ik vind hem geweldig! Dat heeft alles te maken met het boek ‘Socrates op sneakers’ dat ik pas geleden gelezen heb. Een echte aanrader! Het is een boek over het stellen van goede vragen.
Het stellen van goede vragen heeft (volgens Elke Wiss en ik geloof haar!) onder andere alles te maken met, juist, goed luisteren.

Niet afdwalen met je gedachten, niet je eigen mening geven, in de empathische nulstand blijven; goed luisteren is best moeilijk. Maar het kan je veel brengen. Nieuwe inzichten en goede gesprekken om maar wat te noemen. Als je er maar voor open staat.

Toen ik voor deze blog in de wereld van het luisteren dook, las ik over de talking stick, de praatstok. De praatstok wordt in de indiaanse cultuur gebruikt door de raadsleden tijdens dialogen en discussies. De bedoeling is dat alleen degene die de stok vast houdt spreekt. De anderen luisteren alleen en interrumperen de spreker niet. Dat geeft de spreker de gelegenheid om helemaal zijn eigen verhaal te doen of zijn mening te geven.
Het gaat erom dat je leert spreken met je hart en niet vanuit je hoofd. Je leert rustig de tijd te nemen om je verhaal te doen. Anderzijds leer je ook veel aandachtiger te luisteren op het moment dat een andere spreker aan de beurt is.

De methode van de praatstok doet me denken aan de LEGO® SERIOUS PLAY® workshops, waarbij eerst een vraag gesteld wordt, dan gebouwd en daarna is het moment daar: een deelnemer ‘krijgt de praatstok’. De deelnemer moet de betekenis van het door hem of haar gebouwde model met de andere deelnemers delen. Als hij klaar is, komt de laatste stap. De andere deelnemers merken de belangrijkste inzichten op en kunnen verhelderende vragen stellen over het model. Dan pas gaat de praatstok over naar de volgende.

Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat deze methode hele toffe momenten op kan leveren. Het zijn inspirerende momenten waaraan ik nog vaak met heel veel plezier terug denk!

Laten we anderen in discussies of dialogen vaker de praatstok geven. En luister dan ‘met verwondering’ zoals Socrates zei. Sta open om nieuwe dingen te leren.
De Dalai Lama zei eens: Als je praat, herhaal je vaak wat je al weet. Als je luistert, leer je vaak iets nieuws.

Wat overigens niet wil zeggen dat je niet ook af en toe de praatstok eens op moet eisen, want dan leer je soms ook iets nieuws… over jezelf! Ook heel tof, toch?!

Wijsheid begint met verwondering

Socrates

Dit was het nieuws

Ik doe het niet meer, ik doe er niet meer aan mee

Een vriendin van mij zei het een tijdje geleden: ik kijk geen nieuws, ik word er alleen maar naar van. Mijn eerste gedachte was: maar dan ben je toch helemaal niet op de hoogte? Maar gelijk daarna kwam de realisatie: op de hoogte waarvan dan?!

De journalist Charles Groenhuijsen zegt het heel mooi: wij als journalisten moeten ons realiseren dat journalistiek als een spiegel is. Onze kijkers en onze lezers zouden in deze spiegel de wereld moeten zien zoals die is. Maar dat is niet zo! We laten een spiegel zien die beslagen is. De spiegel laat alleen de negatieve kant van het leven zien. Want goed nieuws is geen nieuws, dat is de boodschap die de journalisten geven.

En hij heeft gelijk: de journaals van de NOS en RTL, de koppen van de kranten, ze brengen bijna alleen maar verhalen van oorlog, natuurrampen en ‘succesverhalen’ van rijken die nog rijker zijn geworden. Het kan toch niet ècht zo zijn dat de dingen die in de wereld gebeuren alleen maar zo deprimerend zijn? Als je dat elke dag voorgeschoteld krijgt, ga je er ook in geloven. Dat lijkt me niet de bedoeling.

Het doet mij denken aan de tekst van een liedje van Kinderen voor Kinderen:

Als ik de baas zou zijn van het journaal – dan werd meteen het nieuws een heel stuk positiever – de hele wereld werd meteen een beetje liever –want ik negeerde alle narigheid totaal.
De grote mensen op ’t journaal staan vaak te zeuren – nou ja, dat zal soms ook wel best eens nodig zijn – maar wat ik graag op TV zou zien gebeuren – dat is nieuws waarvan je denkt: “ha fijn”.

Als ik wakker word, luister ik naar radio 1 op mijn radiowekker. Ik merk dat ik hem steeds vaker en sneller weer uit zet. Is het kop-in-het-zand politiek?!

Ik volg het nieuws echt wel hoor, ik kijk regelmatig het Jeugdjournaal en ik neem aan dat de Happy Activist en BrightVibes ook als nieuwsbron tellen?!
Want dat is pas nieuws waarvan je denkt “ha fijn”!

Door alleen al (ook) ander nieuws te volgen, wordt mijn wereld een stukje beter, een stukje mooier. Hoe simpel kan het zijn?!

Ik houd me overigens altijd aanbevolen voor meer “ha fijn”, dus gelijk maar een oproepje: als jij een nieuwsbron weet met goed, opgewekt en vrolijk nieuws, laat het me dan vooral weten!

Moraal van het verhaal: laten we met z’n allen op zoek gaan naar meer positief nieuws in deze wereld. Er is genoeg!
Ik heb de stellige overtuiging dat we door goed nieuws blij en geïnspireerd worden, en daar -bewust of onbewust- ook naar gaan handelen.
Leuke bijkomstigheid is dat we zo zelf ook weer een klein steentje bijdragen aan goed nieuws en dus aan een betere wereld. En het mooie is dat alles telt, niet alleen de ‘grote’ dingen, maar juist ook dingen die klein lijken! Het goede gevoel dat jij een voorbijganger kan geven door bijvoorbeeld alleen maar gedag te zeggen, of het goede gemoed dat jij krijgt als jij iets doet wat er voor jou toe doet; het is allemaal goed nieuws! Het draagt allemaal bij aan een mooiere wereld.

Er is te weinig zon onder het nieuws

Gerd de Ley

Ik wens jullie (en mijzelf niet te vergeten) daarom vooral veel plezier en vrolijkheid met goed nieuws.

Over kreeften, stress en groeien

Heb jij dat ook? Dat je ‘goed’ zegt als mensen aan je vragen hoe het met je gaat, terwijl dat eigenlijk op dat moment helemaal niet (of niet helemaal) zo is?

Als mensen aan mij vragen hoe het met mij gaat, antwoordde ik tot voor kort ook ‘goed’, terwijl dit niet helemaal de waarheid is. Begrijp me goed, ik heb weinig te klagen, maar toch: ik heb me wel eens beter gevoeld.

Heel vaak word ik wakker in de vroege ochtenduurtjes en daarna kan ik niet meer slapen, omdat ik maar lig te denken en te denken. Ik denk aan leuke dingen, maar ook over moeilijke en ingewikkelde dingen lig ik te peinzen. Stiekem veroordeel ik mezelf er een beetje om. Maar, en daar kruip ik weer op mijn stokpaardje: ik (en jij ook!) mogen wat liever voor onszelf zijn! Onrust, stress, ze kunnen namelijk ook signalen zijn van groei. Ik leg je graag uit waarom.

Er staat een filmpje op YouTube waarin Rabbi Twerski precies verwoordt wat ik bedoel. Het gaat over kreeften en stress en is echt de moeite van het bekijken waard.

Wat rabbi Twerkski zegt, is dat tijden van ongemak (stress) ook tijden kunnen zijn van groei. Ongemak kan dus ook iets goeds zijn zou je kunnen zeggen. Als je de tegenspoed (de adversity waar Rabbi Twerski over spreekt) maar op de juiste manier gebruikt.

Het is aan onszelf of we iets met de moeilijke of ongemakkelijke tijden die we doormaken willen doen, of juist niet. Waarbij ik onder niets doen zeker niet het letterlijke niets doen versta. Je hoeft niet altijd een veilige of bekende situatie achter je laten, maar je kan wel nieuwsgierig zijn naar – in plaats van angstig zijn voor – wat het getob of de tegenslag jou kan brengen.

De vraag is vervolgens natuurlijk hoe je dat nieuwsgierig zijn dan aan kan pakken. Wat zeker kan helpen, is er met anderen over praten.
Dus als mensen bijvoorbeeld aan je vragen hoe het met je gaat, en het gaat stilletjes niet (zo) goed, doe dan niet zoals ik deed. Doe ik ook niet meer. Tegenwoordig antwoord ik ‘goed! <stilte> Nou ja eeeh… wel een beetje onrustig’. Kleine stapjes, toch?! 😉

 

En toen kwam de dag dat het risico om in de knop te blijven zitten groter was dan het risico om te bloeien.

Anais Nin

De wolf zal altijd slecht zijn als we alleen naar Roodkapje luisteren.

Afgelopen week las ik deze zin en het zette me aan het denken. Ik vroeg me af: hoe ver moeten we gaan in het onderzoeken van dingen? Hoe nieuwsgierig moeten we zijn?
We hebben allemaal onze eigen gekleurde bril die invloed heeft op wat we zien en hoe we het zien. Onze opvoeding, onze omgeving, onze ervaringen; het beïnvloedt allemaal hoe we kijken en luisteren naar anderen en hen, hun verhalen en de situatie beoordelen.

Je kent vast wel dat plaatje van die vrouw, waarbij de ene persoon een oude vrouw met hoofddoek ziet en de andere persoon een jonge vrouw die wegkijkt. Of dat plaatje waarin je zowel een konijn als een eend kunt zien. Dat zijn ambigue figuren. Het is één en hetzelfde plaatje, de vlakken en lijnen zijn gelijk, maar toch zien we iets anders.
Wat ambigue figuren heel duidelijk illustreren, is dat je helemaal gelijk kan hebben, maar dat, als je het vanuit een andere hoek bekijkt, de ander ook helemaal gelijk heeft!
Het is goed om de dingen te bekijken vanuit meerdere invalshoeken. Het geeft je begrip voor de ander, inspirerende inzichten en het verbreedt je horizon. Dat zijn goede ingrediënten voor een gelukkiger leven!

Hoe kunnen we dan zorgen dat we dingen bekijken vanuit andere perspectieven? Nieuwsgierigheid is daarin wat mij betreft de sleutel. Vragen blijven stellen en vooral luisteren naar het antwoord. En ten minste de ander proberen te begrijpen. Een theelepeltje liefde helpt daar altijd bij.
Nieuwsgierig zijn en blijven, dat is dus de kunst! Albert Einstein heeft een prachtige uitspraak over nieuwsgierig zijn gedaan: I have no special talent. I am only passionately curious. Dus je hoeft geen hele speciale talenten te hebben, oneindig nieuwsgierig zijn is voldoende! Dat is nog eens een mooi streven.

Een mooi filmpje dat ik in dit kader zag, is All That We Share. Alhoewel, in dit kader… eigenlijk gaat het filmpje heel ergens anders over (namelijk over (heel verrassend) alles wat we delen). Maar we hebben het nu toch over dingen vanuit een ander perspectief bekijken, dus laten we maar meteen beginnen! Het mooie van dit filmpje is (onder andere) dit:
In plaats van mensen in hokjes te stoppen, blijkt uit het filmpje dat het de moeite dubbel en dwars waard is om nieuwsgierig te zijn en dingen vanuit een ander perspectief te bekijken. Dan kom je gegarandeerd tot verrassende inzichten!