Grootse plannen

Vandaag heb ik geen korfbalwedstrijd, dus daarom maar hardlopen. Morgen wil ik bij de Paasbrunch toch dat chocoladebroodje eten tenslotte!

Dit keer is het hardlopen anders dan anders. Het mist behoorlijk en ik kan niet verder kijken dan een meter of 15.
Eerst heb ik dat niet zo door. Ik ben vooral bezig met hardlopen. De eerste weg die ik altijd doorloop, is de Boesemsingel. Daar kom ik in mijn ritme en zet ik mijn vizier op scherp.
Ik ga tussen de huizen door en maak een scherpe bocht naar de Emmakade. Daar valt het me voor het eerst op: het is prachtig om me heen! De bomen staan in bloei en door de mist is dat een buitengewoon fraai gezicht. Ik geniet met volle teugen!
Ik loop het spoor over, door naar de burgemeester le Coultrestraat. Ik neem kleine stappen en ga niet te hard, zo weet ik zeker dat het goed gaat en ik het lekker lang vol kan houden.

Weer een scherpe bocht en binnendoor naar de Oude Rijn. Nu komt mijn favoriete stukje van mijn vaste hardlooprondje. Dit keer is het nog toffer. Door de mist is de brug helemaal niet te zien. Dus ik concentreer me op wat vlak voor mij ligt: de bomen die in de mist mysterieus mooi zijn.
De brug blijft een hele tijd uit het zicht door de mist, maar ik weet dat hij er is. Gewoon blijven genieten en door blijven lopen dus. En natuurlijk wordt mijn vertrouwen niet beschaamd, na een minuut of wat verschijnt de brug in de mist.
Op naar de Broekveldselaan. Ik loop van rotonde naar rotonde, van ijkpunt naar ijkpunt.

Wat jammer dat ik mijn telefoon niet bij me heb. Een foto van deze prachtige natuur in de mist zou echt leuk geweest zijn. Maar ja, je kan niet alles hebben.

Opeens doe ik iets wat ik nooit doe als ik aan het hardlopen ben: ik loop in plaats van rechtdoor rechts het leuke paadje van een parkje in. Anders voelt dat altijd als een afsnijweggetje. Maar het is zo aangenaam groen daar en je hoort er altijd heel veel vogels. Ik ga toch eens kijken hoe het bevalt om het een keer anders te doen!

Het loont! Ik passeer een andere hardloper die ik gezellig gedag zeg, ik hoor de tennissers bij Botesa en de ukkies die bij Rohda plezier maken. Ik ben me eensklaps bewust van allerlei mensen die hetzelfde doen als ik.

De laatste tijd heb ik grootse plannen in mijn hoofd. Verschillende aspecten daarvan poppen in mijn hoofd op en verdwijnen weer.
Opeens valt me in: succesvol grootse plannen uitvoeren is net als hardlopen in de mist.

Ik pluis deze gedachte verder uit en ga mijn afgelopen half uurtje hardlopen eens na. Alles wordt nu een metafoor. Een metafoor die hout snijdt! Lees deze blog maar eens vanaf het begin met deze metafoor in je hoofd en je staat versteld van de overeenkomsten!

Het feit dat ik door de mist zo aan het genieten ben van wat ik op dat moment zie zet me wel aan het denken. Het leven speelt zich inderdaad altijd alleen hier en nu af. Ik moet dus investeren in dít moment. En ervan genieten. Want al deze momenten zijn mijn verleden, heden èn toekomst.

De obstakels bij het hardlopen (mist of geen mist) zijn talrijk; te warm of koud gekleed, een groepje mensen (met of zonder honden) die in de weg staan, het soms nèt iets te hard lopen. Ik ga er, net als bij obstakels bij grootse plannen, zo goed mogelijk mee om en, in de gevallen dat er iets fout gaat, weet ik dat ik het de volgende keer anders aan moet pakken.

Ik kom zeer voldaan thuis aan. Daar bedenk ik me dat de metafoor toch niet helemaal klopt. Bij mijn grootse plannen wil ik namelijk niet alleen onderweg zijn en aankomen bij de bestemming. Dat wil ik met een heel tof clubje leuke mensen doen! Lekker in de mist.

Ben je nieuwsgierig wat mijn grootse plannen zijn?! Kijk dan hier.

 

 

Kilimanjaro

Afgelopen week sprak ik iemand die me vertelde dat het beklimmen van de Kilimanjaro het hoogtepunt was geweest van haar huwelijksreis. Het was moeilijk, maar geweldig geweest. Ons gesprekje deed me denken aan het gesprek dat ik een paar maanden geleden met haar (inmiddels) man had.

Wij filosofeerden toen over de uitdagingen die een mens tegenkomt als je de Kilimanjaro gaat beklimmen. Hij zei toen: ‘het zal een hele uitdaging worden voor mijn vriendin en mij, want wij rennen en beuken altijd alleen maar door. Bij het beklimmen van deze berg zullen we af en toe rust moeten nemen en stil moeten blijven staan, anders komen we echt niet aan de top.’ Wat een prachtige metafoor is dat voor het echte leven en hoe herkenbaar.

Afgelopen weekend las ik op LinkedIn een quote die goed bij dat gesprek past: ‘The best views are reserved for people who love the climb.’

De deler van deze quote zette er een plaatje bij van de top van een berg. Naar mijn mening niet het best passende plaatje. In de quote is voor mij het deel ‘the climb’ het belangrijkst. Het gaat om de klim, de reis zelf. Niet alleen om het bereiken van de top van de berg. Als je alleen met het doel bezig bent, mis je namelijk een hoop.

Eckart Tolle verwoordt dit fenomeen mooi in het boek De kracht van het Nu: Je levensreis is geen avontuur meer, maar een behoefte om iets te bereiken (…). Je ziet en ruikt de bloemen aan de kant van de weg niet meer, en je bent je ook niet bewust van de schoonheid en het wonder van het leven dat zich overal om je heen ontvouwt.

Het is zo inspirerend, belangrijk en fijn om af en toe stil te staan, te genieten van het uitzicht en te mijmeren over het pad dat je volgt. Geef daarom vaker je volledige aandacht aan wat het moment te bieden heeft. Geniet van het nu. Is er schoonheid en betekenis in het leven dat zich om jou heen ontvouwt?

Voor sommige mensen geldt dat ze graag betekenisvol(ler) bezig zouden willen zijn in werk of privé. Dat begint altijd bij een eerste kleine stap. Grappig genoeg is die stap stil te gaan staan. Stop dus even met rennen en beuken en neem een moment rust. Als je dat moeilijk vindt, help ik je graag bij het zetten van deze stap. Mail me, spreek me aan als je me ziet of app of bel me. Gaan we lekker samen een kop koffie drinken en mijmeren.

The best views are reserved for people who love the climb.

Vala Afshar

Niet geschoten is altijd mis

In mijn omgeving ken ik een paar mensen die graag alles perfect willen doen. Ze nemen het zichzelf kwalijk als iets niet perfect gaat en leggen zichzelf veel druk op. Ze worden er vaak onzeker en soms zelfs ongelukkig van. Dat is helemaal niet nodig! Want als je alles perfect zou doen, mis je een hoop leuke dingen!

Mijn stellige overtuiging is dat dingen niet perfect doen een mens vooruit helpt. Voorwaarde is wel dat je het doet vanuit een goed hart en met de beste bedoelingen.
Door nieuwsgierig te zijn en dingen uit te proberen blijf je ontdekken en leren. Soms zal het goed gaan en soms ook niet. Juist doordat iets niet perfect gaat, blijf je zoeken en blijf je je ontwikkelen.

Begrijp me goed, het is een moeilijk proces. Ook ik vind het vaak nog steeds niet leuk als ik iets ‘fout’ doe. Want wat zullen anderen dan van mij denken? Tegenwoordig probeer ik daar anders tegenaan te kijken. Twee dingen helpen me daarbij:

1. Ik vraag me af wat zou ik tegen een ander zeggen in hetzelfde geval. Vaak is het antwoord: geeft toch niet, kan gebeuren. Sta weer op, leer ervan en ga door!

De vraag is waarom je voor jezelf strenger zou moeten zijn dan dat je voor een ander bent. Wees ook lief voor jezelf!

2. Ik zoek naar waar ik blij van word. Ik probeer vaker dingen uit waar ik gelijk een heel goed gevoel bij heb. Dit kost uiteraard tijd en heeft niet altijd het beoogde resultaat. Maar niet geschoten, is altijd mis!
Soms is het helemaal mijn ding en ga ik er enthousiast verder mee aan de slag. Andere keren past het toch niet bij me. Foutje, bedankt; zo snel mogelijk stoppen ermee! (Let op: regel 1 treedt in werking!)  Het komt ook voor dat het helemaal leuk is, maar dat ik er toch niet direct wat mee doe. Ook dat maakt niet uit, kijk maar eens naar wat Steve Jobs daarover zegt. Waar het om gaat is dat ik blij word van het onderzoeken! 

Dat is belangrijk omdat een mooie, betere wereld begint bij een blij individu. Als iemand blij is, dan deelt hij of zij dat uit. Net zoals je het uitdeelt als je niet blij bent.

Er zijn altijd dingen te leren en te ontdekken. Hoe oud of jong je ook bent, of je nu iets ‘perfect’ doet of niet: er zijn altijd nieuwe toffe inzichten te vinden. Inzichten waar je inspiratie van krijgt en vrolijk van wordt. Blijf dus nieuwsgierig en op ontdekkingsreis naar wat jou blij en de wereld mooier maakt. Faal even hard als dat je succes hebt. En weet dat je gelukkig nooit perfect bent.

Maak je geen zorgen over het resultaat. Maak je geen zorgen over perfectie. Wees er gewoon elk moment zo goed als je kunt.

Pema Chodron – Amerikaans boeddhistische non en schrijfster

 

Gulle gift

Zoals vele anderen wil ook ik graag de wereld een beetje mooier maken. De beste manier om dat te doen is om het op een manier te doen waar je hart sneller van gaat kloppen, waar je helemaal enthousiast van wordt. Anders houd je het moeilijk vol.

De manier waarop ikzelf de wereld een beetje mooier probeer te maken en waar ik helemaal blij van word, is als ik mensen, bedrijven en organisaties mag begeleiden, adviseren en inspireren die dingen te doen die hen blij maken en inspireren. Ik ben er namelijk heilig van overtuigd dat als mensen die dingen doen die hen blij maken, zij dan gelukkiger zijn en beter in hun vel zitten en dan anderen ook weer kunnen (en zullen) helpen. En dat is een goed begin om de wereld mooier te maken, toch?!

Op vakantie was ik lekker aan het ontspannen met wat vakantieliteratuur, ik had onder andere het boek Eten, bidden en beminnen van Elisabeth Gilbert bij me. Ik had het jaren geleden al een keer gelezen, maar werd erg prettig verrast toen ik dit boek herlas! In weinig (of nu ik erover nadenk: geen) vakantieliteratuur van mij zijn regels gearceerd, maar hier kon ik het niet laten!
Onder andere het volgende stukje werd enthousiast door mij gearceerd: ‘Alle zorgen en problemen in deze wereld worden veroorzaakt door ongelukkige mensen. Niet alleen op het hoogste, internationale Hitler- en Stalinniveau, maar ook op het laagste persoonlijke niveau. Zelfs in mijn eigen leven kan ik precies zien waar mijn ongelukkige periodes de mensen om me heen pijn of verdriet of op zijn minst overlast hebben berokkend. De zoektocht naar voldoening is dus niet alleen een daad van zelfbehoud en eigenbelang, maar ook een gulle gift aan de wereld.

In het kader van ‘beter goed gejat, dan slecht bedacht’: mooier kan ik het niet verwoorden!

Het mooie van mensen die – ieder op hun eigen manier – zinvol bezig zijn, is dat zij 1. er zelf gelukkig van worden en 2. dit (op welke manier dan ook) door zullen geven en dus weer andere mensen blij zullen maken, die op hun beurt ook weer anderen blij zullen maken, etc..
Net zoals wanneer je een steen in het water gooit en de kringen steeds wijder gaan, zo is mijn droom dat de inspiratie-vlek die ik met Aagje start steeds groter en groter wordt. Dat is mijn manier van zinvol bezig zijn. Het is mijn gulle gift aan de wereld. Wat is de jouwe?!

 

 

Verbeeld je maar iets

Misschien heb je de uitspraak wel eens gehoord: “alles wat je aandacht geeft groeit”. De essentie van het citaat is dat door je tijd en energie op specifieke zaken te richten, deze zullen groeien.

Iedereen leeft in zijn eigen werkelijkheid. Een oneindig aantal werkelijkheden naast en door elkaar.
Een simpel voorbeeldje is dat van twee mensen in het bos. De één geniet van de heerlijk frisse boslucht. De ander baalt van de vrieskou. Beiden hebben een hele andere ervaring! Waar je je aandacht op richt, wat je op een bepaald moment belangrijk vindt, dat groeit, dat bepaalt voor een groot deel de ervaring die je hebt. Geef dus je aandacht aan datgene wat je graag wilt.

Een manier om aandacht te geven is door jezelf iets zo concreet mogelijk voor te stellen, het te visualiseren. Zo breng je je bewuste in contact met je onderbewuste.

Het onderbewustzijn speelt een belangrijke rol bij ons dagelijks ‘doen en laten’. Volgens het Max-Planck instituut is zelfs ongeveer 95% van je gedrag onbewust. Het besef dat vuur heet is, is bijvoorbeeld in ons onderbewustzijn als ervaring opgeslagen. Deze informatie heeft het bewustzijn nodig om ons te beschermen en op veilige afstand van de vlammen te houden. Anders zouden wij elke keer opnieuw moeten leren dat vuur heet is.

Door in gedachten een situatie keer op keer te doorlopen, kun je je hersenen ‘programmeren’ om exact dat gedrag op de automatische piloot te doen. In de sportwereld wordt hier ook al veel gebruik van gemaakt. Sporters visualiseren hun perfecte vrije worp, penalty of service. Door steeds vaker een situatie mentaal te doorlopen krijg je ook steeds meer vertrouwen dat het je gaat lukken.

Het eerste wat je kunt doen bij het visualiseren, is op een rijtje te krijgen wat je graag zou willen. Welke doelen heb je? Wat wil je bereiken? Welke droom wil je waarmaken?

Kies er één uit en maak deze zo concreet mogelijk voor jezelf. Maak een plaatje, letterlijk, alsof het film is die op pauze staat. Alles wat jij creëert in jouw bewustzijn, in jouw gedachten en dat regelmatig herhaalt, wordt ook opgeslagen in je onderbewustzijn.

Als je nadenkt over dingen die onmogelijk lijken en je jezelf leert voor te stellen hoe het onmogelijke zou kunnen werken, dan kun je opeens nieuwe mogelijkheden zien. Het stelt je in staat om buiten de kaders te kunnen denken, ongeacht of je idee wel of niet ‘realistisch’ is. En dat zorgt er op haar beurt weer voor dat je opeens ziet dat dingen die onmogelijk leken, best wel eens zouden kunnen.

Zoals vliegen. Of een gesprek voeren met iemand die aan de andere kant van de wereld zit. Of een andere baan aannemen of je businessmodel omgooien omdat je daar nu eenmaal heel erg blij wordt. En zelfs: een rechtvaardige en liefdevolle wereld creëren.

Er is slechts één voorwaarde: geloof erin dat iets anders mogelijk is!

 

Logic will get you from A to B.
Imagination will take you everywhere.

Albert Einstein

Het is tijd

Pas geleden las ik het volgende: a year from now you’ll wish you had started today. Helemaal waar en precies dat wat ik altijd ook tegen anderen zeg: neem die (eerste) stap, anders zal het nooit gebeuren!
Dit is mijn nieuws van vandaag (en het is leuk!): ik volg mijn eigen advies op en neem een volgende stap!

Vandaag, op 10 mei 2022 is het zover: Aagje bestaat 5 jaar, 4 maanden en 3 dagen (en ook ergens op de dag 2 uur en 1 minuut, maar zover wil ik niet gaan)!!
Een prachtige dag dus om mijn volgende stap te nemen: het lanceren van mijn nieuwe logo en mijn nieuwe website. Deze stap symboliseert ook gelijk naar buiten de ‘breuk’ met het oude Aagje Administratie & Advies en de oude dienstverlening. Spannend, maar ik word er ook heel blij van!

Drie jaar geleden nam ik mijn eerste stap en gaf ik mijzelf het beste cadeau ooit: tijd. Tijd om te ontdekken wat ik belangrijk en waardevol vind. Daarmee zette ik mijn eerste stapjes op het prachtige pad van zin- en betekenisvol ondernemen.

Het is nu tijd om (met een traan) de meeste van mijn lieve en trouwe administratie & belastingadvies klanten van vaak het eerste uur los te laten.
Het is tijd om me ongemakkelijk te voelen omdat ik zoveel vertrouwds los laat.
Het is tijd om het prachtige Significance de aandacht te geven die ik het heel graag wil geven.
Het is tijd om te kijken of Aagje met Significance, Finance (Grip op cijfers) en Lego Serious Play verder kan groeien en verder kan ontwikkelen tot wat ik weet dat het zijn kan: een bron van hulp en inspiratie om mensen en bedrijven datgene te laten doen wat hen inspireert.
Het is tijd om me te verheugen op andere tools ik die zeker en vast ga ontdekken in de toekomst en waarvan ik op dit moment nog niet eens weet dat ik dat ook ga doen (zoveel zin in!!)
Het is tijd voor het nieuwe logo en de nieuwe website!

(tromgeroffel)
Het logo staat hieronder ↓ en de nieuwe website heb je al gevonden!!
Ik zou het heel leuk vinden als je me laat weten wat je ervan vindt!

 

Mijn nieuwe logo, wat ben ik er trots op. Maar wat betekent het nu allemaal?! Hieronder wordt het allemaal uitgelegd.

 

Wie luistert, weet meer

Wie luistert, weet meer

Het is sinds een tijdje de slogan van NPO Radio 1, en ik vind hem geweldig! Dat heeft alles te maken met het boek ‘Socrates op sneakers’ dat ik pas geleden gelezen heb. Een echte aanrader! Het is een boek over het stellen van goede vragen.
Het stellen van goede vragen heeft (volgens Elke Wiss en ik geloof haar!) onder andere alles te maken met, juist, goed luisteren.

Niet afdwalen met je gedachten, niet je eigen mening geven, in de empathische nulstand blijven; goed luisteren is best moeilijk. Maar het kan je veel brengen. Nieuwe inzichten en goede gesprekken om maar wat te noemen. Als je er maar voor open staat.

Toen ik voor deze blog in de wereld van het luisteren dook, las ik over de talking stick, de praatstok. De praatstok wordt in de indiaanse cultuur gebruikt door de raadsleden tijdens dialogen en discussies. De bedoeling is dat alleen degene die de stok vast houdt spreekt. De anderen luisteren alleen en interrumperen de spreker niet. Dat geeft de spreker de gelegenheid om helemaal zijn eigen verhaal te doen of zijn mening te geven.
Het gaat erom dat je leert spreken met je hart en niet vanuit je hoofd. Je leert rustig de tijd te nemen om je verhaal te doen. Anderzijds leer je ook veel aandachtiger te luisteren op het moment dat een andere spreker aan de beurt is.

De methode van de praatstok doet me denken aan de LEGO® SERIOUS PLAY® workshops, waarbij eerst een vraag gesteld wordt, dan gebouwd en daarna is het moment daar: een deelnemer ‘krijgt de praatstok’. De deelnemer moet de betekenis van het door hem of haar gebouwde model met de andere deelnemers delen. Als hij klaar is, komt de laatste stap. De andere deelnemers merken de belangrijkste inzichten op en kunnen verhelderende vragen stellen over het model. Dan pas gaat de praatstok over naar de volgende.

Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat deze methode hele toffe momenten op kan leveren. Het zijn inspirerende momenten waaraan ik nog vaak met heel veel plezier terug denk!

Laten we anderen in discussies of dialogen vaker de praatstok geven. En luister dan ‘met verwondering’ zoals Socrates zei. Sta open om nieuwe dingen te leren.
De Dalai Lama zei eens: Als je praat, herhaal je vaak wat je al weet. Als je luistert, leer je vaak iets nieuws.

Wat overigens niet wil zeggen dat je niet ook af en toe de praatstok eens op moet eisen, want dan leer je soms ook iets nieuws… over jezelf! Ook heel tof, toch?!

Wijsheid begint met verwondering

Socrates

Handen aan de stenen

Handen aan de stenen! Hoe vaak heb ik dat vorige week niet horen zeggen! Het houdt in dat je niet na gaat denken over wat je wilt doen, maar ‘gewoon’ aan het bouwen gaat.

Mijn inspiratie komt deze keer, het kan ook niet anders, van de Lego® Serious Play® facilitator training die ik vorige week gevolgd heb. Het was heel intensief, tof, inspannend en… heel erg inspirerend.

Wat me dus opviel in de training en wat ik heel graag met jullie wil delen, is dat als je aan de slag gaat, er ook echt iets gebeurt. Een open deur zou je zeggen, maar hier was toch sprake van typische gevalletjes van ‘neus op de feiten’ en ‘waarheid als een koe’.

Om bij het begin te beginnen, hoe kwam ik zo aan het bouwen? Ik en een hele toffe groep andere mensen hebben vorige week de training gevolgd om facilitator te worden van Lego® Serious Play® workshops. Aangezien het wel handig is om te weten waar je het over hebt als facilitator, leerden we de methode (en hoe te faciliteren natuurlijk) in een snelkookpan van 4,5 dag door vooral heel veel zelf in de praktijk te doen. Gedurende een workshop wordt iedere deelnemer uitgenodigd een antwoord / oplossing op een vraag te bouwen met LEGO®-stenen. Dat moesten wij dus ook doen.

Nu ben ik niet echt (of echt niet) creatief, daarom was ik met een paar te bouwen opdrachten dan ook redelijk ‘in paniek’. Mijn verwilderde blikken werden opgemerkt en wat ik steevast hoorde, was: handen aan de stenen; pak stenen in je handen en ga gewoon bouwen! En verrek: er kwam resultaat!

Eigenlijk is het altijd zo, dat als je aan de slag gaat, ook al weet je niet waar het eindigt, hèt (of in ieder geval iets dat meestal tof is) uiteindelijk wel gaat gebeuren.
Waar je wel voor moet zorgen, is dat je eerste stappen geen heel tijdrovende acties of wereldschokkende zaken zijn, want dan strand je waarschijnlijk. Die berg is dan veel te hoog.

Hou het simpel: lees bijvoorbeeld een boek of luister een podcast over datgene dat jou zo blij maakt en inspireert. Spreek met jezelf af dat je binnen drie dagen met iemand deelt wat je gelezen of gehoord hebt.
Of ruim tijd in je agenda in voor jezelf, waarin je een workshop of een cursus gaat doen of juist lekker niets zodat je hoofd leeg wordt om ruimte te maken voor nieuwe toffe dingen.

Kortom: handen aan de stenen! Maak een begin met bouwen met het zetten van dat eerste kleine stapje. En zet daarna weer een stapje.
Stapje voor stapje kom je zo dichter bij je doel – door het gewoon te doen!

En natuurlijk gaat er wel eens iets mis met de gewoon-doen-methode. Maar ach, hoe kunnen we anders leren wat wel of juist niet werkt voor jou? Laat je daar dus niet door ontmoedigen zou ik zeggen.

Stel jezelf de dus vraag: wat kan ik nu al wel doen, wat is een klein stapje dat ik al zetten kan? Ik wens je er heel veel succes en vooral veel plezier mee!

Action is the foundational key to all success

Pablo Picasso

De wolf zal altijd slecht zijn als we alleen naar Roodkapje luisteren.

Afgelopen week las ik deze zin en het zette me aan het denken. Ik vroeg me af: hoe ver moeten we gaan in het onderzoeken van dingen? Hoe nieuwsgierig moeten we zijn?
We hebben allemaal onze eigen gekleurde bril die invloed heeft op wat we zien en hoe we het zien. Onze opvoeding, onze omgeving, onze ervaringen; het beïnvloedt allemaal hoe we kijken en luisteren naar anderen en hen, hun verhalen en de situatie beoordelen.

Je kent vast wel dat plaatje van die vrouw, waarbij de ene persoon een oude vrouw met hoofddoek ziet en de andere persoon een jonge vrouw die wegkijkt. Of dat plaatje waarin je zowel een konijn als een eend kunt zien. Dat zijn ambigue figuren. Het is één en hetzelfde plaatje, de vlakken en lijnen zijn gelijk, maar toch zien we iets anders.
Wat ambigue figuren heel duidelijk illustreren, is dat je helemaal gelijk kan hebben, maar dat, als je het vanuit een andere hoek bekijkt, de ander ook helemaal gelijk heeft!
Het is goed om de dingen te bekijken vanuit meerdere invalshoeken. Het geeft je begrip voor de ander, inspirerende inzichten en het verbreedt je horizon. Dat zijn goede ingrediënten voor een gelukkiger leven!

Hoe kunnen we dan zorgen dat we dingen bekijken vanuit andere perspectieven? Nieuwsgierigheid is daarin wat mij betreft de sleutel. Vragen blijven stellen en vooral luisteren naar het antwoord. En ten minste de ander proberen te begrijpen. Een theelepeltje liefde helpt daar altijd bij.
Nieuwsgierig zijn en blijven, dat is dus de kunst! Albert Einstein heeft een prachtige uitspraak over nieuwsgierig zijn gedaan: I have no special talent. I am only passionately curious. Dus je hoeft geen hele speciale talenten te hebben, oneindig nieuwsgierig zijn is voldoende! Dat is nog eens een mooi streven.

Een mooi filmpje dat ik in dit kader zag, is All That We Share. Alhoewel, in dit kader… eigenlijk gaat het filmpje heel ergens anders over (namelijk over (heel verrassend) alles wat we delen). Maar we hebben het nu toch over dingen vanuit een ander perspectief bekijken, dus laten we maar meteen beginnen! Het mooie van dit filmpje is (onder andere) dit:
In plaats van mensen in hokjes te stoppen, blijkt uit het filmpje dat het de moeite dubbel en dwars waard is om nieuwsgierig te zijn en dingen vanuit een ander perspectief te bekijken. Dan kom je gegarandeerd tot verrassende inzichten!

 

Delen = vermenigvuldigen

Wiskundig klopt er geen hout van, op allerlei andere gebieden is het een waarheid als een koe. Delen = vermenigvuldigen. Als je er op  ‘Ecosia-t’ (Google, maar dan anders) kom je prachtige dingen tegen, onder andere een artikel van Michaëla Wierdsma.

Toen ik dit artikel afgelopen zomer las, wist ik: zo wil ik het doen met Aagje. Dit is mijn manier. Michaëla Wierdsma verwoordt het zo: ‘Delen is in ondernemersland; veel geven en dan zie je wel wat er gebeurt. Het is alsof je als docent voor de klas staat, je deelt kennis en je hoopt dat iets van die kennis de ander inspireert en dat naar die inspiratie gehandeld wordt. En wie weet hoor je nog eens iets van de ander.’

Ik las laatst het boek ‘Begin met het waarom’ en roep sindsdien heel hard dat ik Simon Sinek achterna wil: mensen helpen en inspireren de dingen te doen die hen inspireren.

Wat is een betere manier om te inspireren dan je eigen inspiratie te delen? Ik realiseerde me opeens: delen = vermenigvuldigen is mijn eigen Significance! Met het delen van mijn inspiratie maak ik de wereld een beetje mooier. En laat dat nu precies de missie van Aagje zijn.

Dat is de reden dat ik vanaf nu elke week een korte blog zal schrijven over wat mij bezig houdt tijdens de ontwikkeling van Significance en wat mij daarbij inspireert. Ik borrel nu al over van de ideeën waarover ik wil schrijven, ik ben in de laatste jaren al zoveel moois tegen gekomen dat ik graag wil delen!

Ben jij nieuwsgierig en wil je wekelijks wel wat inspiratie in je mailbox? Abonneer je dan op mijn blog, welke ik overigens passionately curious heb gedoopt. Maar daarover volgende week meer!

Elke week inspiratie in je mailbox?! Meld je hier aan!